Αφού τακτοποιηθήκαμε στο διαμέρισμα, ετοιμαζόμαστε για την πρώτη μας γνωριμία με την πόλη. Ακολουθουμε μία πορεία νότια προς την Εβραϊκή συνοικία και φτάνουμε στο ποταμό Βίστουλα (ο πίο μακρύς ποταμός της Πολωνίας).
Εκεί αντικρίζουμε μία εντυπωσιακή γέφυρα όπου πάνω της ακροβατούσαν αγάλματα. Στην συνέχεια εξερευνούμε τα Εβραϊκά σοκάκια όπου τα μαγαζιά τα οποία τα περιβάλλουν είναι γραμμένα στην εβραϊκή διάλεκτο. Καταλήξαμε σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο όπου και δοκιμάσαμε τοπική σούπα η οποία ήταν πεντανόστιμη και με κόστος περίπου στα 2 ευρώ.
Και ενώ αρχίζει να νυχτώνει οδηγούμαστε έξω απο τα επιβλητικά τοίχοι του κάστρου βαβέλ όπου με το φωτισμό είναι άκρως εντυπωσιακό. Αποφασίζουμε να περπατήσουμε γύρω απο το κάστρο όπου περιβάλλεται απο ένα τεράστιο παρκό. Kαθώς προχωράμε συναντάμε ένα άγαλμα δράκου, το οποίο ανα πέντε λεπτά βγάζει φωτιά απο το στόμα. Σύμφωνα με το μύθο στο βράχο που βρίσκετε τώρα το κάστρο Wawel εμφανίστηκε ο δράκος του Wawel, ο οποίος τρόμαζε τον κόσμο, και επιθυμούσε κάθε μέρα να έχει μια για τροφή αγελάδες ή πρόβατα αλλιώς θα έτρωγε ανθρώπους. Ο βασιλιάς Κρακ έδωσε ένα γερό δώρο σε όποιον καταφέρει να σκοτώσει το δράκο. Πολλοί ιππότες προσπάθησαν άλλα μάταια. Μέχρι που παρουσιάστηκε ένας μικρός τσαγκάρης, ο Dratewka, και είπε πως έχει την λύση. Με το δέρμα ενός αρνιού έφτιαξε ένα ομοίωμα ενός αρνιού και το γέμισε με θειάφι. Ο δράκος με το που έφαγε, τον έπιασε δίψα, και ήπιε το μισό Βιστούλα, με συνέπεια να σκάσει από το πολύ νερό. Από τότε ο τσαγκάρης Dratewka έγινε επίτιμος πολίτης Κρακοβίας.
Μετέπειτα ακολουθήσαμε πορεία προς την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης για να βρούμε μαγαζί για μπύρα. Η πλατεία είναι γεμάτη από παραμυθένιες άμαξες όπου περιμένουν μεχρι να βρεθουν κάποιοι τουρίστες ώστε να σε πάνε βόλτα. Τα άλογα καθώς και οι άμαξες είναι αρχοντικά και η εικόνα τους σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
Έτσι βρήκαμε την πρώτη μας μπυραρία όπου πήραμε μία κανάτα γεμάτη 2 lt στα 4 ευρω. Ένα ακόμα που μας έκανε εντύπωση είναι ότι πίναν όλοι σχεδον τις μπύρες με καλαμάκι κ μερικές μπύρες είχαν μεσα και γρεναδίνι όπου την έριχναν έξτρα μέσα στο ποτήρι. Ετσι λοιπόν τελείωνει η πρώτη μέρα μας στην παραμυθένια Κρακοβία.
Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με βόλτα στα σοκάκια της παλιάς πόλη της Κρακοβίας όπου και καταλήξαμε στην κεντρική πλατεία της αγοράς. Εκεί υπάρχει ένα μουσείο ακριβώς κάτω απο την πλατεία όπου και επισκεφθήκαμε (rynek underground). Tο μουσείο είχε ευρύματα από την παλιά πόλη που βρήκαν στις ανασκαφές. Με ωραίο φωτισμό και σε πολλά σημεία προβολές από το τρόπο ζωής όπου είχε ο τοτε κόσμος, αναμφίβολά είναι ένα ιδιαίτερο προσεγμένο μουσείο. Έπειτα ακολουθήσαμε το δρόμο για το κάστρο Βαβέλ το οποίο είναι ένα ορόσημο για την πόλη. Εκεί έχουν στεφθεί πολλοί βασιλιάδες της Πολωνίας και της Λιθουνίας. Το κάστρο τόσο μέσα όσο και έξωτερικά είναι επιβλητικό με ένα δικό του χαρακτήρα ως προς την αρχτεκτονική του. Στο εσωτερικό του κάστρου έχει διάφορα μουσεία, εμείς επιλέξαμε να πάμε στο παλάτι του βασιλιά και στο μουσείο με τα ιστορικά αντικείμενα απο την Πολωνία. (κάθε μουσειο έχει δικό του εισιτήριο και εσωτερικά δε επιτρέπουν να βγάζεις φωτογραφίες ).
Έπειτα ακολουθήσαμε το δρόμο για το εθνικό μουσείο της Κρακοβίας όπου βρίσκεται ο διάσημος πίνακας του Λεονάρντο Ντα βίντσι "η κυρία με την ερμίνα" το μουσείο ήταν περίπου 1χλμ μακρυά απο την παλιά πόλη. όταν φτάσαμε στο μουσείο μας είπαν πως σε λίγα λεπτα κλείνει όποτε τρέξαμε να προλάβουμε να δούμε μόνο το πίνακα όπου ήταν και το κύριο αξιοθέατο.
Την επόμενη μέρα πήραμε το δρόμο για το Auswitch (περίπου 40 λεπτά απο την Κρακοβία).
Και ενώ αρχίζει να νυχτώνει οδηγούμαστε έξω απο τα επιβλητικά τοίχοι του κάστρου βαβέλ όπου με το φωτισμό είναι άκρως εντυπωσιακό. Αποφασίζουμε να περπατήσουμε γύρω απο το κάστρο όπου περιβάλλεται απο ένα τεράστιο παρκό. Kαθώς προχωράμε συναντάμε ένα άγαλμα δράκου, το οποίο ανα πέντε λεπτά βγάζει φωτιά απο το στόμα. Σύμφωνα με το μύθο στο βράχο που βρίσκετε τώρα το κάστρο Wawel εμφανίστηκε ο δράκος του Wawel, ο οποίος τρόμαζε τον κόσμο, και επιθυμούσε κάθε μέρα να έχει μια για τροφή αγελάδες ή πρόβατα αλλιώς θα έτρωγε ανθρώπους. Ο βασιλιάς Κρακ έδωσε ένα γερό δώρο σε όποιον καταφέρει να σκοτώσει το δράκο. Πολλοί ιππότες προσπάθησαν άλλα μάταια. Μέχρι που παρουσιάστηκε ένας μικρός τσαγκάρης, ο Dratewka, και είπε πως έχει την λύση. Με το δέρμα ενός αρνιού έφτιαξε ένα ομοίωμα ενός αρνιού και το γέμισε με θειάφι. Ο δράκος με το που έφαγε, τον έπιασε δίψα, και ήπιε το μισό Βιστούλα, με συνέπεια να σκάσει από το πολύ νερό. Από τότε ο τσαγκάρης Dratewka έγινε επίτιμος πολίτης Κρακοβίας.
Μετέπειτα ακολουθήσαμε πορεία προς την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης για να βρούμε μαγαζί για μπύρα. Η πλατεία είναι γεμάτη από παραμυθένιες άμαξες όπου περιμένουν μεχρι να βρεθουν κάποιοι τουρίστες ώστε να σε πάνε βόλτα. Τα άλογα καθώς και οι άμαξες είναι αρχοντικά και η εικόνα τους σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με βόλτα στα σοκάκια της παλιάς πόλη της Κρακοβίας όπου και καταλήξαμε στην κεντρική πλατεία της αγοράς. Εκεί υπάρχει ένα μουσείο ακριβώς κάτω απο την πλατεία όπου και επισκεφθήκαμε (rynek underground). Tο μουσείο είχε ευρύματα από την παλιά πόλη που βρήκαν στις ανασκαφές. Με ωραίο φωτισμό και σε πολλά σημεία προβολές από το τρόπο ζωής όπου είχε ο τοτε κόσμος, αναμφίβολά είναι ένα ιδιαίτερο προσεγμένο μουσείο. Έπειτα ακολουθήσαμε το δρόμο για το κάστρο Βαβέλ το οποίο είναι ένα ορόσημο για την πόλη. Εκεί έχουν στεφθεί πολλοί βασιλιάδες της Πολωνίας και της Λιθουνίας. Το κάστρο τόσο μέσα όσο και έξωτερικά είναι επιβλητικό με ένα δικό του χαρακτήρα ως προς την αρχτεκτονική του. Στο εσωτερικό του κάστρου έχει διάφορα μουσεία, εμείς επιλέξαμε να πάμε στο παλάτι του βασιλιά και στο μουσείο με τα ιστορικά αντικείμενα απο την Πολωνία. (κάθε μουσειο έχει δικό του εισιτήριο και εσωτερικά δε επιτρέπουν να βγάζεις φωτογραφίες ).
Έπειτα ακολουθήσαμε το δρόμο για το εθνικό μουσείο της Κρακοβίας όπου βρίσκεται ο διάσημος πίνακας του Λεονάρντο Ντα βίντσι "η κυρία με την ερμίνα" το μουσείο ήταν περίπου 1χλμ μακρυά απο την παλιά πόλη. όταν φτάσαμε στο μουσείο μας είπαν πως σε λίγα λεπτα κλείνει όποτε τρέξαμε να προλάβουμε να δούμε μόνο το πίνακα όπου ήταν και το κύριο αξιοθέατο.
Την επόμενη μέρα πήραμε το δρόμο για το Auswitch (περίπου 40 λεπτά απο την Κρακοβία).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου