Καλοκαίρι του 2013. βρήκαμε φθηνή τιμή για ταξίδι με group και είπαμε να πάμε! (135 ευρώ 4 μέρες θα διασχίζαμε 4 χώρες με λεοφωρείο). H περιπέτεια μας ξεκίνησε απο την θεσσαλονίκη όπου η εκκίνηση έγινε περίπου στις 12.30 το βράδυ. Aφου περάσαμε τα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας απο κρυσταλλοπηγή κατευθυνόμαστε βόρεια προς τα
Τίρανα. (στην διαδρομή όπου ήτανε μεσάνυχτα ρίξαμε έναν υπνάκο).
Κατα της 7 το πρωί φτάνουμε στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου κάνουμε και την πρώτη μας στάση. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση στην είσοδο της πόλης ήταν τα καλώδια ρεύματος "της αντιστοιχης Δεη της χώρας" όπου ήτανε μπερδεμένα (ήταν σαν ιστός αράχνης). καθίσαμε για ένα καφεδάκι σε ένα ιστορικό κεντρικο καφένειο που λεγόταν "όπερα" (σχεδόν όλοι οι σερβιτόροι ήξεραν ελληνικά) απέναντι μας ήταν το εθνικό ιστορικό Μουσείο και το επιβλητικό άγαλμα του
Σκεντέρμπεη (εθνικός ήρωας της Αλβανίας που απώθησε τους οθωμανούς κατα τα μέσα του 15ου αιώνα). Το κέντρο διέθετε πεζόδρομους ποδηλατόδρομους και αρκετό πράσινο. Έπειτα απο μία μικρή βόλτα συνεχίσαμε το δρομολόγιο μας για τα σύνορα Αλβανίας Μαυροβουνίου. Εκεί έιχαμε μεγάλη καθυστέρηση διότι είχε μποτιλιάρισμα λόγω της περιόδου του Αυγούστου. Επόμενη στάση
Μπούτβα.
 |
| ζεστό καφεδάκι (μην ξεγελιέστε) |
Καθήσαμε για φαγητό και ζεστό καφεδάκι γιατι δεν είχαν κρύο (
Η Μπούτβα είναι από τις πιό τουριστικές πόλεις του Μαυροβουνίου καθώς τα καλοκαίρια έρχονται πολλοί δίασημοι για συναυλίες και εκδηλώσεις), το λεοφωρείο μας ξεκίνησε για Βοσνία όπου και θα ήταν η διανυκτεύρεση μας, αφού χαθήκαμε στο δρόμο καταφέραμε το βράδυ να φτάσουμε στην πόλη Τρεμπινιέ (ύστερα από 20 ώρες ταξίδι περίπου).
Δεύτερη μέρα ξεκινάμε πρωί πρωί για Κροατία και πιο συγκεκριμένα
Ντουμπρόβνικ. Αφού περνάμε τα σύνορα με την Βοσνία κάναμε μία διαδρομή δίπλα από την θάλασσα και σε κάποια στιγμή είδαμε τα τείχη της πόλης να δεσπόζουν μπροστά μας. κατεβήκαμε από το λεωφορείο και ξεκινήσαμε την ξενάγηση μας μέσα στην πόλη. Το στυλ του κάστρου ήταν βενετσιάνικο καθώς άνηκε στην αυτοκρατορία της Βενετίας και ήτανε σημαντικό λιμάνι της εποχής. το κάστρο μέσα είχε παντού πλακόστρωτο και όλα τα στενάκια της σε ταξίδευαν σε άλλες εποχές. Το νόμισμα της κροατίας ήταν το Κούνα και η τιμές στην πόλη δεν διέφεραν πολή απο την Ελλάδα. ( πίτσα 8 ευρώ - μπύρα 3).
Και ενώ αρχίζει να νυχτώνει ακολουθούμε τον δρόμο της επιστροφής. Το βράδυ βγαίνουμε για την πρώτη ουσιαστική μας εξόρμηση στο Τρεμπινιέ της Βοσνίας. Η πόλη έχει στο εσωτερικό της κάστρο, κατασκευασμένο επί της οθωμανικης κατοχής και την διασχίζει ποτάμι. Αφού μπήκαμε μέσα από τα τείχη λοιπόν, είδαμε ότι η πόλη έχει αρκετή ζωή (αυτο που μας έκανε εντύπωση έιναι ότι σχεδόν όλοι οι άντρες καθόταν στα μαγαζιά ενώ η γυναίκες κάνανε περατζάδα, το δεύτερο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι όλοι μα όλοι ήταν πολλοί ψηλοί). βρήκαμε μιά πλατεία με τεράστια πλατάνια και καθήσαμε να πιούμε.
Η τιμές σε όλα ήταν υπερβολικά χαμηλές οπότε δοκιμάσαμε σχεδόν όλα τα κοκτείλ και τις μπύρες τους, που οι τιμές ανέρχοταν από 1 έως 2 ευρώ. Αφού τελειώσαμε τα κοκτείλ μας, πήγαμε σε ένα μπαράκι να δουμε την ζωή των ντόπιων (στα μπαρ παίζανε και ελληνικά τραγούδια).
 |
| τρύπες στον τοίχο απο σφαίρες |
Τρίτη μέρα ξεκινήσαμε εκδρομή για την πόλη Μόσταρ. Με το που κάναμε στάση βλέπουμε ένα τοίχο γαζωμένο απο σφαίρες (στις πόλεις της Βοσνίας είναι εμφανή τα σημάδια απο το πόλεμο). Αρχίσαμε ένα περίπατο για το ιστορικό κέντρο της πόλης, οπου έχει μία ιστορικη γέφυρα που έφτιαξαν οι οθωμανοι κατα την κυριαρχία τους στην πόλη. Πάνω στην γέφυρα ήταν ένας άνθρωπος που ζήταγε λεφτά από τον κόσμο. Με το που συμπλήρωσε κάποιο ποσό έκανε βουτιά στο ποτάμι απο την γέφυρα (το ύψος ήταν τεράστιο). Συνεχίσαμε την βόλτα μας στο σοκάκι της πόλης, που θύμιζε αρκετά οθωμανικό γραφικο δρόμο με μαγαζάκια.
Το μεσημέρι ο δρόμος μας βγάζει στους καταρράκτες
kravice. Καθώς κατεβαίνουμε το μονοπάτι για να δούμε το τοπίο ακούγεται το βουιτό απο το νερό. Με το που φτάνουμε αντικρίζουμε μπροστά μας μία πανδαισία από καταρράκτες. Το τοπίο μαγευτικό! (από τις πιό εντυπωσιακές εικόνες που έχω δει) έπειτα από πολλές φωτογραφίες, βουτήξαμε στα νερά του ποταμού καθώς ήτανε προσβάσιμα. Μία ξύλινη γεφυρούλα σε πήγαινε στην απέναντι μεριά της όχθης όπου είχε και καντίνα. Το βράδυ πάλι στο Τρεμπινιέ για ποτό και φαί!
Τελευταία μέρα πέρνουμε το δρόμο της επιστρόφης. όπου κάνουμε στάση στο
Κότορ του Μαυροβουνίου. Με το που εισήλθαμε στην καστροπολιτεία της πόλης, αντικρίσαμε ένα σκηνικό βγαλμένο από τον μεσαίωνα! το κάστρο στο εσωτερικό του σε ταξίδευε σε επόχες όπου οι ιππότες ήταν οι κυρίαρχοι της πόλης. Γύρω γύρω είχε τεράστια βουνα που περιτυλιγαν το σκηνικό! απέξω είχε τάφρο με νερά. το τοπίο πραγματικά είναι τα φιορδ των Βαλκανίων. Επόμενη στάση Τίρανα για ένα καφέ σε κεντρικό πάρκο και φεύγουμε για τον τελικο μας προορισμό στα σύνορα της Κρυσταλλοπηγής.
 |
| kotor |
Κατα της 7 το πρωί φτάνουμε στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου κάνουμε και την πρώτη μας στάση. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση στην είσοδο της πόλης ήταν τα καλώδια ρεύματος "της αντιστοιχης Δεη της χώρας" όπου ήτανε μπερδεμένα (ήταν σαν ιστός αράχνης). καθίσαμε για ένα καφεδάκι σε ένα ιστορικό κεντρικο καφένειο που λεγόταν "όπερα" (σχεδόν όλοι οι σερβιτόροι ήξεραν ελληνικά) απέναντι μας ήταν το εθνικό ιστορικό Μουσείο και το επιβλητικό άγαλμα του Σκεντέρμπεη (εθνικός ήρωας της Αλβανίας που απώθησε τους οθωμανούς κατα τα μέσα του 15ου αιώνα). Το κέντρο διέθετε πεζόδρομους ποδηλατόδρομους και αρκετό πράσινο. Έπειτα απο μία μικρή βόλτα συνεχίσαμε το δρομολόγιο μας για τα σύνορα Αλβανίας Μαυροβουνίου. Εκεί έιχαμε μεγάλη καθυστέρηση διότι είχε μποτιλιάρισμα λόγω της περιόδου του Αυγούστου. Επόμενη στάση Μπούτβα.
Δεύτερη μέρα ξεκινάμε πρωί πρωί για Κροατία και πιο συγκεκριμένα Ντουμπρόβνικ. Αφού περνάμε τα σύνορα με την Βοσνία κάναμε μία διαδρομή δίπλα από την θάλασσα και σε κάποια στιγμή είδαμε τα τείχη της πόλης να δεσπόζουν μπροστά μας. κατεβήκαμε από το λεωφορείο και ξεκινήσαμε την ξενάγηση μας μέσα στην πόλη. Το στυλ του κάστρου ήταν βενετσιάνικο καθώς άνηκε στην αυτοκρατορία της Βενετίας και ήτανε σημαντικό λιμάνι της εποχής. το κάστρο μέσα είχε παντού πλακόστρωτο και όλα τα στενάκια της σε ταξίδευαν σε άλλες εποχές. Το νόμισμα της κροατίας ήταν το Κούνα και η τιμές στην πόλη δεν διέφεραν πολή απο την Ελλάδα. ( πίτσα 8 ευρώ - μπύρα 3).
Η τιμές σε όλα ήταν υπερβολικά χαμηλές οπότε δοκιμάσαμε σχεδόν όλα τα κοκτείλ και τις μπύρες τους, που οι τιμές ανέρχοταν από 1 έως 2 ευρώ. Αφού τελειώσαμε τα κοκτείλ μας, πήγαμε σε ένα μπαράκι να δουμε την ζωή των ντόπιων (στα μπαρ παίζανε και ελληνικά τραγούδια).
Τρίτη μέρα ξεκινήσαμε εκδρομή για την πόλη Μόσταρ. Με το που κάναμε στάση βλέπουμε ένα τοίχο γαζωμένο απο σφαίρες (στις πόλεις της Βοσνίας είναι εμφανή τα σημάδια απο το πόλεμο). Αρχίσαμε ένα περίπατο για το ιστορικό κέντρο της πόλης, οπου έχει μία ιστορικη γέφυρα που έφτιαξαν οι οθωμανοι κατα την κυριαρχία τους στην πόλη. Πάνω στην γέφυρα ήταν ένας άνθρωπος που ζήταγε λεφτά από τον κόσμο. Με το που συμπλήρωσε κάποιο ποσό έκανε βουτιά στο ποτάμι απο την γέφυρα (το ύψος ήταν τεράστιο). Συνεχίσαμε την βόλτα μας στο σοκάκι της πόλης, που θύμιζε αρκετά οθωμανικό γραφικο δρόμο με μαγαζάκια.
Το μεσημέρι ο δρόμος μας βγάζει στους καταρράκτες kravice. Καθώς κατεβαίνουμε το μονοπάτι για να δούμε το τοπίο ακούγεται το βουιτό απο το νερό. Με το που φτάνουμε αντικρίζουμε μπροστά μας μία πανδαισία από καταρράκτες. Το τοπίο μαγευτικό! (από τις πιό εντυπωσιακές εικόνες που έχω δει) έπειτα από πολλές φωτογραφίες, βουτήξαμε στα νερά του ποταμού καθώς ήτανε προσβάσιμα. Μία ξύλινη γεφυρούλα σε πήγαινε στην απέναντι μεριά της όχθης όπου είχε και καντίνα. Το βράδυ πάλι στο Τρεμπινιέ για ποτό και φαί!
Τελευταία μέρα πέρνουμε το δρόμο της επιστρόφης. όπου κάνουμε στάση στο Κότορ του Μαυροβουνίου. Με το που εισήλθαμε στην καστροπολιτεία της πόλης, αντικρίσαμε ένα σκηνικό βγαλμένο από τον μεσαίωνα! το κάστρο στο εσωτερικό του σε ταξίδευε σε επόχες όπου οι ιππότες ήταν οι κυρίαρχοι της πόλης. Γύρω γύρω είχε τεράστια βουνα που περιτυλιγαν το σκηνικό! απέξω είχε τάφρο με νερά. το τοπίο πραγματικά είναι τα φιορδ των Βαλκανίων. Επόμενη στάση Τίρανα για ένα καφέ σε κεντρικό πάρκο και φεύγουμε για τον τελικο μας προορισμό στα σύνορα της Κρυσταλλοπηγής.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου